Σε μια σπάνια στιγμή ομοψυχίας και συγκίνησης, συμπολίτευση και αντιπολίτευση στον Δήμο Σαρωνικού έδωσαν κοινό παρόν σε μια βραδιά-ύμνο στη μνήμη, την ιστορία και την πολιτιστική ταυτότητα της Παλαιάς Φώκαιας.

Το Σάββατο 7 Ιουνίου, ολοκληρώθηκε με επιτυχία ο κύκλος του Ανοιχτού Δημοτικού Πανεπιστημίου Σαρωνικού, με μια εκδήλωση αφιερωμένη στην ιστορία της Παλαιάς Φώκαιας και των προσφύγων της, 111 χρόνια μετά την καταστροφή της Φώκαιας και τη βίαιη εκδίωξη των Ελλήνων από τη γη της Ιωνίας.

Κεντρικός ομιλητής της βραδιάς ήταν ο πολιτικός επιστήμονας και ερευνητής Μανώλης Θ. Τσαλικίδης, ο οποίος μέσα από αρχειακές πηγές, μαρτυρίες και ιστορικά τεκμήρια, παρουσίασε με τεκμηρίωση και ευαισθησία την πορεία των Φωκιανών προσφύγων από την Ιωνία στην Αττική.

Με θέμα «Οι Φωκιανοί πρόσφυγες στη γη της Αττικής», ο κ. Τσαλικίδης φώτισε το δύσκολο ξεκίνημα των πρώτων ετών εγκατάστασης, τις κοινωνικές εντάσεις, τη διαδικασία ενσωμάτωσης και κυρίως τη δύναμη με την οποία οι Φωκιανοί κράτησαν ζωντανή την ταυτότητά τους μέσα από τις γενιές.

Η παρουσία του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου προσέδωσε στη βραδιά ξεχωριστό κύρος και συγκίνηση, υπενθυμίζοντας τον άρρηκτο δεσμό Εκκλησίας και Μνήμης στη διατήρηση της ιστορικής συνείδησης.

Ο δήμαρχος Σαρωνικού, Δημήτρης Παπαχρήστου, χαρακτήρισε την εκδήλωση «βραδιά τιμής και χρέους», εκφράζοντας θερμές ευχαριστίες στον Μανώλη Τσαλικίδη για την «ουσιαστική του παρέμβαση» και την «ιδιαίτερη τιμή» που έκανε στον δήμο.

Ιδιαίτερη μνεία έκανε και στην αντιδήμαρχο Βικτώρια Σιμιτζή Μυκονιάτη, υπογραμμίζοντας πως η επιτυχία του θεσμού του Δημοτικού Πανεπιστημίου είναι αποτέλεσμα «δουλειάς, αγάπης και σεβασμού στην τοπική ιστορία».

Αξιοσημείωτη όμως ήταν και η παρέμβαση της επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης, Δήμητρας Ράπτη, η οποία παρευρέθηκε και μίλησε με λόγια θερμά για την «καθηλωτική βραδιά μνήμης και γνώσης», όπως τη χαρακτήρισε.

Τόνισε τη σημασία της τεκμηριωμένης αφήγησης του Μανώλη Τσαλικίδη και την αξία της ιστορικής μνήμης ως φάρου προσανατολισμού για το μέλλον.

Η εκδήλωση, αφιερωμένη στην Ημέρα Μνήμης των Φωκιανών προσφύγων (12 Ιουνίου 1914), ξεπέρασε τα όρια ενός τυπικού ιστορικού αφιερώματος: έφερε κοντά διαφορετικές πολιτικές φωνές, γέννησε συγκίνηση, αλλά κυρίως, ανέδειξε την ανάγκη διατήρησης της συλλογικής μνήμης ως θεμέλιο της ταυτότητας του τόπου.

Σε μια εποχή που ο δημόσιος λόγος συχνά διχάζει, η χθεσινή βραδιά απέδειξε ότι η ιστορία μπορεί ακόμα να ενώνει.

Και στον Δήμο Σαρωνικού, οι Φωκιανοί πρόγονοι κατάφεραν, έστω και για λίγο, να ενώσουν συμπολίτευση και αντιπολίτευση κάτω από τον κοινό ουρανό της μνήμης και του σεβασμού.

• Facebook