Κάποτε, σε δημοτικές εκλογές του παρελθόντος είχε ειπωθεί το αμίμητο: «ο κύριος Τίποτα».

Σήμερα, μετά από δεκαετίες, βρίσκει ξανά έννοια και υπόσταση σε έναν άλλο δημοτικό παράγοντα, στα Μεσόγεια.

Πρόκειται για υποψήφιο δήμαρχο που βολεύτηκε στη θέση αντιδημάρχου περιμένοντας ίσως κάποτε να έρθει η δική του η σειρά.

Χαρακτηριστικό είναι πως αν και στις τελευταίες εκλογές συμμετείχε σε ενιαίο ψηφοδέλτιο, διατηρεί σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης σελίδα με το όνομα του πάλε ποτέ συνδυασμού του.

Μόνο που σήμερα δεν έχει καν ομάδα - αν εξαιρέσει κανείς μια νεαρά-, αφού οι άλλοτε δικοί του τού έχουν γυρίσει την πλάτη.

Ο εν λόγω κύριος εκλέγεται επί σειρά ετών στην συγκεκριμένη περιοχή, όχι συνολικά στον δήμο αλλά σε δημοτική κοινότητα, με όπλο τις… καμένες λάμπες και τα λοιπά ρουσφέτια, χρησιμοποιώντας τη δυναμική του για να διατηρεί μόνιμα θέση αντιδημάρχου, κατά προτίμηση χωρίς αρμοδιότητες μιας και δεν μπορεί να χωρίσει ούτε δύο γαϊδουριών άχυρο, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός.

Υπόσχεται πολλά και σε πολλούς, εξυπηρετεί τους ψηφοφόρους του αποκλειστικά, τα πάντα είναι σημειωμένα στο μπλοκάκι που έχει πάνω του, αλλά από αποτέλεσμα μηδέν.

Όσοι τον έχουν πάρει χαμπάρι –και είναι πολλοί- τον αποκαλούν «καμένη λάμπα» καθώς αν έχει να επιδείξει κάποιο έργο είναι η αντικατάστασή τους… με το αζημίωτο. Η δοσοληψία δεν είναι χρηματική, αλλά ψηφοθηρική.

Όποτε όμως του δόθηκε χαρτοφυλάκιο ουσίας, άρχισαν και τα παρατράγουδα.

Καμία αποτελεσματικότητα, κανένα σχέδιο, καμία πειθώ. Όλα στην τύχη τους για να μην δυσαρεστήσει τους εργαζομένους. Όταν όμως ξεκινούν τα παράπονα, φταίνε οι άλλοι και ποτέ ο ίδιος.

Αρέσκεται να καβατζώνει δημοτικούς υπαλλήλους και να δημιουργεί κλίκες που θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του - και φυσικά των ψηφοφόρων του - που θα του επιτρέψουν να… βγει ψηλά για να κάνει στη συνέχεια τα παζάρια του για ακόμα μια αντιδημαρχία, μια αργομισθία εν ολίγοις.

Το πρόβλημα οξύτατο μιας και οι σημερινές εποχές απαιτούν τους δήμους να έχουν τεχνοκράτες και εργατικούς αντιδημάρχους.

Εκεί ακριβώς δημιουργούνται τα προβλήματα στον συγκεκριμένο δήμο. Μην του μιλήσεις του… ψηλού για χαρτοφυλάκιο, διοικητική επάρκεια, αξιοκρατία και φυσικά τεχνολογία…

Δηλαδή μια κατάσταση «μη μου τον… ύπνο τάραττε».

Οι μεγάλοι χαμένοι είναι όπως σε κάθε περίπτωση οι πολίτες που δεν εξυπηρετούνται παρά μόνο αν καταφύγουν στην παλιά αλλά δοκιμασμένη συνταγή της χάρης μέσω του αντιδημάρχου με μια υποχρέωση να τον «σταυρώσουν» στις επόμενες εκλογές.

Μέχρι τότε «σταυρώνει» ο ίδιος την τοπική του κοινωνία…

      Ακολουθήστε μας και στο twitter!     

• Facebook