Σε δύο διαδοχικά επεισόδια ξετυλίχθηκε την περασμένη εβδομάδα το αφήγημα της «ενίσχυσης της προστασίας» του Πευκοδάσους Σχινιά, που εδώ και χρόνια στέκει έκθετο, ρημαγμένο και αναξιοποίητο, στη σκιά των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Πρώτα με μια επιτόπια επίσκεψη την Πέμπτη 17 Ιουλίου, έπειτα με μια σύσκεψη κεκλεισμένων των θυρών το Σάββατο 19 Ιουλίου, οι τοπικές αρχές επιχείρησαν να διαμορφώσουν ένα «κοινό μέτωπο προστασίας».

Αλλά το ερώτημα παραμένει: μήπως η έγνοια για το δάσος είναι – για μία ακόμη φορά – μόνο θεσμική ρητορική;

Η επίσκεψη στο πεδίο: εικόνες εγκατάλειψης και χαμηλών προσδοκιών

Η αρχή έγινε την Πέμπτη το πρωί, όταν η αντιπεριφερειάρχης Αν. Αττικής Βασιλική Καβαλλάρη βρέθηκε στην είσοδο του Εθνικού Πάρκου Σχινιά, στο πλευρό του δημάρχου Μαραθώνα Στέργιου Τσίρκα και εκπροσώπων της ΕΛ.ΑΣ., της Πυροσβεστικής και του ΟΦΥΠΕΚΑ.

Σκοπός της επίσκεψης, όπως ανακοινώθηκε, ήταν η άμεση αξιολόγηση των προβλημάτων που προκύπτουν από την εφαρμογή της απόφασης για απαγόρευση πρόσβασης στις περιοχές Natura, όταν ο δείκτης πυροπροστασίας είναι υψηλός.

Οι εικόνες, όμως, μίλησαν από μόνες τους. Ξερή βλάστηση, ελλιπής σήμανση, πλήρης απουσία του Δασαρχείου και ανύπαρκτη επιτήρηση. Ένα δάσος που μοιάζει αφημένο στην τύχη του, την ίδια στιγμή που οι θερμοκρασίες σκαρφαλώνουν στους 40°C.

Η παρουσία των τοπικών αρχών επιτόπου δεν έκρυψε τις εντάσεις. Η Ένωση Αστυνομικών Βορειανατολικής Αττικής, που φέρεται να συνέβαλε στην οργάνωση της επίσκεψης, έθεσε ξεκάθαρα ότι η ευθύνη εφαρμογής των μέτρων δεν μπορεί να βαραίνει αποκλειστικά την ΕΛ.ΑΣ., ζητώντας τη συμμετοχή του Δασαρχείου, την παρουσία πυροφυλάκων και τη δημιουργία φυλακίου με σύστημα ψύξης και ηλεκτρική μπάρα στην είσοδο του δάσους.

Όπως φαίνεται, οι προτάσεις έγιναν καταρχήν δεκτές, αλλά χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα υλοποίησης.

Η σύσκεψη στην Αντιπεριφέρεια: νέες δεσμεύσεις, παλιά ερωτήματα

Δύο ημέρες μετά, το Σάββατο 19 Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε έκτακτη σύσκεψη στα γραφεία της Αντιπεριφέρειας Ανατολικής Αττικής με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων.

Το βασικό ζητούμενο: να ληφθούν στοχευμένα μέτρα για την προστασία του Πευκοδάσους του Σχινιά και του υγροτόπου, εν μέσω αντιπυρικής περιόδου.

Στο τραπέζι τέθηκαν μεταξύ άλλων:

• η εκκαθάριση ξερής βλάστησης από τον ΟΦΥΠΕΚΑ,
• η ρύθμιση της κυκλοφορίας στη Λ. Σχινιά,
• η ενίσχυση της σήμανσης και η ενημερωτική καμπάνια προς το κοινό,
• η παρουσία περισσότερων ένστολων στην περιοχή,
• και η αναζήτηση εναλλακτικών διαδρομών για την αποσυμφόρηση της περιοχής.

Όλα αυτά, ασφαλώς, κρίνονται εκ των προτέρων απαραίτητα. Αλλά δεν είναι καινούργια. Έχουν επανειλημμένως διατυπωθεί και στο παρελθόν, χωρίς να αλλάξει ουσιαστικά η εικόνα του Πάρκου.

Οι καθαρισμοί γίνονται σποραδικά, οι υποδομές παραμένουν πεπαλαιωμένες, και η λειτουργία του Ολυμπιακού Κωπηλατοδρομίου περιορίζεται στο απολύτως ελάχιστο, με τη γύρω περιοχή να μαρτυρά χρόνια εγκατάλειψης.

Ο Σχινιάς δεν καίγεται (ακόμα), αλλά σιγοσβήνει

Η υπόθεση του Σχινιά έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ετήσιας τελετουργίας. Κάθε καλοκαίρι, λίγο πριν κορυφωθεί η αντιπυρική απειλή, κατατίθενται σχέδια, συγκροτούνται συσκέψεις, επαναλαμβάνονται προτάσεις.

Και κάθε φορά, το δάσος παραμένει έρμαιο των καιρικών συνθηκών, των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων και της αλληλομετάθεσης ευθυνών.

Παρά τις δημόσιες δεσμεύσεις για «κοινό μέτωπο» και «προστασία του φυσικού κεφαλαίου της Ανατολικής Αττικής», η ουσία παραμένει ζητούμενο: θα υπάρξει φέτος οργανωμένη παρουσία των αρμόδιων φορέων στο πεδίο; Θα αναλάβει το Δασαρχείο την ευθύνη περιπολιών; Θα ενισχυθεί επιτέλους η υποδομή και η επιτήρηση της περιοχής;

Αν όχι, τότε πρόκειται απλώς για έναν ακόμα κύκλο δηλώσεων και υποσχέσεων – που θα ξεχαστούν με την πρώτη βροχή ή με την πρώτη φωτιά.

Διαβάστε σχετικά: Πευκοδάσος Σχινιά: Ζητείται πολυεπίπεδο και αποτελεσματικό σχέδιο επιτήρησης

      Ακολουθήστε μας και στο twitter!     

• Facebook