Μπορεί να θεωρούμε δεδομένη την ονομασία του Δήμου Κρωπίας, όμως αυτή οφείλεται «αρχαιολογούντες νομοθέτες» του προπερασμένου αιώνα (19ου) οι οποίοι μπέρδεψαν την Κρωπία με την Κεκροπία, την Αθήνα δηλαδή όπως λεγόταν πριν την αναλάβει υπό την προστασία της η θεά Αθηνά και όφειλε το όνομά της στον βασιλιά Κέκροπα.

Ο έγκριτος λαογράφος, ιστορικός και εικαστικός των Μεσογείων, Γιάννης Πρόφης συνεχίζοντας τις ιστορικές αναζητήσεις προς όφελος της μνήμης του Κορωπίου, ανέλυσε τί ακριβώς συνέβη.

«Η ονομασία αυτή εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα Μεσόγεια πριν από 180 περίπου χρόνια, με το Βασιλικό Διάταγμα της 14. 3. 1842, με το οποίο ο Δήμος Κεκροπίας μετονομάσθηκε σε ΔΗΜΟ ΚΡΩΠΙΑΣ. Αυτό έγινε γιατί οι "αρχαιολογούντες" ονοματοθέτες του αρμόδιου υπουργείου νόμιζαν ότι η Κορωπή έλκει την ονομασία της από την Κεκροπία.

Διόρθωσαν το λάθος με νέο λάθος

Κι όταν κατάλαβαν τη γκάφα τους (γιατί διαπίστωσαν ότι Κεκροπία ονομαζόταν η Ακρόπολη της Αθήνας) επιχείρησαν να τη διορθώσουν με ένα νέο .... λάθος: ΔΗΜΟΣ ΚΡΩΠΙΑΣ.

Αλλά η αρχαία Κρωπία, δεν βρίσκεται στα Μεσόγεια, αλλά μεταξύ του όρους Αιγάλεω και Μενιδίου, δηλ. κάπου κοντά στα Λιόσια (νυν Ίλιον).

Από το Αιγάλεω στο Μενίδι μέσω... Κορωπίου

Αλλά το πού βρισκόταν η Κρωπία περιγράφεται από τον Θουκυδίδη (Ιστορίαι, Πλαταιείς, Β' 2 – 6): "..... εν δεξιά έχοντες το Αιγάλεων όρος δια Κρωπίας, έως αφίκοντο εις Αχαρνάς".

Επομένως για να έφθαναν από το Αιγάλεω στις Αχαρνές, δεν ήταν δυνατόν να περνούσαν μέσω .... Κορωπίου. Κάτι τέτοιο θυμίζει το χιουμοριστικώς λεγόμενο: "Αυτός πηγαίνει από την Αθήνα στον Πειραιά μέσω Λαμίας"!!

Πέρασαν 30 χρόνια από τότε και το 1873 ο γενικός έφορος αρχαιοτήτων μέσω της Νομαρχίας κάνει πρόταση στον Δήμο Κρωπίας να μετονομαστεί σε Δήμο Μυρρινουσίων. Η πρόταση της Νομαρχίας απερρίφθη από το τότε δημοτικό συμβούλιο.

Μετά από 8 χρόνια, το 1881, η Νομαρχία επαναφέρει την πρόταση μετονομασίας ως Δήμος Μυρρινουσίων ή Δήμος Παιανιαίων.

Η πρόταση έγινε ομόφωνα δεκτή, για να ονομαστεί σε Δήμο Παιανιέων, αλλά για άγνωστους λόγους... δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
(Τα ανωτέρω περιγράφονται από τον έξοχο Μαρκοπουλιώτη συγγραφέα, τον αείμνηστο Σταμάτη Μεθενίτη, στο βιβλίο του: "ΤΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ ΤΩΝ ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ", έκδοση Νικ. Κ. Λυμπέρη.

Άλλες πληροφορίες θα μπορούσε να προσθέσει επίσης ο εκ Μαρκοπούλου φίλος Δημήτρης Νικολάου, που ασχολήθηκε με το Αρχείο του παλαιού Δήμου Κρωπίας, ο οποίος, ως γνωστόν, διήνυσε τα περισσότερα χρόνια του έχοντας ως έδρα το Μαρκόπουλο).

Η ετυμολογία της λέξης Κρωπία

Η πανάρχαια Αρβανίτικη γλώσσα, καθώς και η αρχαία ελληνική συμφωνούν ότι το KORR, KORRËNJ, TË KORRATË, ΚΡΟ - ή KΡΩ- ΚΡΩΠΙΟΝ, ΚΡΩΠΙΑ, ΚΡΩΠΕΙΑ, έχουν σχέση με το θέρος, το "θεριστήρι" (=δρεπάνι), το θερίζω και τον θερισμό.
Και ένα σωρό παράγωγες λέξεις, όπως κείρω, κουρείο, κουρέας (που "θερίζει" τα μαλλιά μας).

Θυμηθείτε και το κουρούπι ή κουρούπα, που λέγαμε =το "κουρεμένο", το φαλακρό αγγείο, που έφτιαχνε ο Κουρουπάς ή Κοροπής».

Διαβάστε επίσης: Ο... φαλακρός αγγειοπλάστης που έδωσε το όνομά του στο Κορωπί ή Κοροπή!

Πώς η ανεξήγητη εμμονή ενός καθηγητή άλλαξε το... γένος του Κορωπίου!

Κουρσαλάς: Ο... πρόγονος του Κορωπίου από τα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

      Ακολουθήστε μας και στο twitter!     

• Facebook